Als je iemand verliest, verlies je vaak ook een deel van je omgeving. Je bent ineens anders, je gedraagt je niet volgens de oude groepsregels. Je bent niet meer wie je was, en de rest snapt er vaak niets van. En blijft op een afstandje, niet eens bewust, maar wel op een afstandje. Als iemand zegt: ‘Je kunt mij altijd bellen’ is dat heel lief, maar je hebt er zo weinig aan. Want dat doe je toch niet. Dus, in plaats van te zeggen dat de rouwende jou altijd kan bellen, zorg je gewoon dat je er bent. Want het is vaak pure noodzaak. Voor de meest praktische zaken: koken, afwasmachine in- en uitruimen, boodschappen doen.
